ความบกพร่องทางหู

ผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยินคือบุคคลที่สูญเสียการได้ยิน ฟังให้น้อยลงในระดับบัลเล่ต์น้อยถึงระดับสูงสุดคือ ไม่มีเสียผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยินมักแบ่งออกเป็นกลุ่มทกล่าวคือ กลุ่มที่มีการได้ยินตกค้างเรียกว่าคนหูหนวก และกลุ่มที่ไม่ได้ยินเรียกว่าคนหูหนวก การได้ยินเสียงเรียกว่าหูหนวก

เพื่อบอกว่าคนหูหนวกหรือใครก็ตามที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ส่วนใหญ่จะดู

การตรวจการได้ยินคือ ที่สำคัญที่สุด โดยเฉพาะในหูส่วนบน คนหูหนวกหมายถึงบุคคลที่มีระดับการได้ยินโดยเฉลี่ยสูงกว่าในหูข้างขวา ระหว่าง 26 – 89 เดซิเบลระดับการได้ยินโดยเฉลี่ยของคนหูหนวกจะสูงขึ้น 90 เดซิเบลขึ้นไป

เช่น สาววันดีก็ไปวัดได้ รายงานผล ยุน รพ. ชี้ระดับสาววันดี ค่าเฉลี่ยการได้ยินของหูข้างขวาคือ 45 เดซิเบล และหูข้างซ้ายคือ 95 เดซิเบล แสดงว่าเด็กหญิงวรรณดีเป็นผู้ที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน เพราะในหูข้างขวาที่หูข้างไหนยังได้ยินเสียงก็มีระดับการได้ยิน ระหว่าง 26 – 89 เดซิเบล

การทดสอบการได้ยินได้รับการออกแบบเพื่อตรวจสอบว่ามีปัญหาเกี่ยวกับประสิทธิภาพการได้ยินหรือไม่ ปัญหาคือระดับไหน? ฉันควรได้รับการรักษาแบบใด? บุคคลที่ทดสอบการได้ยินเรียกว่านักโสตสัมผัสวิทยา นักโสตสัมผัสวิทยาไม่ใช่แพทย์ที่ทำการตรวจทั่วไปและรักษาความผิดปกติของหู แต่เป็นนักโสตสัมผัสวิทยาที่ทำงานร่วมกับนักโสตสัมผัสวิทยา

การทดสอบการฟังอย่างหยาบการวัดที่ไม่จำเป็นต้องใช้ เครื่องมือมาตรฐาน ผู้ปกครองของเด็กเล็กสามารถตรวจสอบการได้ยินของบุตรหลานได้ ชมเสียงโต้ตอบหรือเล่นซ้ำด้วยตัวคุณเอง บางครั้งสามารถใช้อุปกรณ์ที่ดูเหมือนเหรียญเพื่อตรวจสอบได้ อุปกรณ์สั่นหรือส้อมเสียงที่สร้างเสียง ฯลฯ ขนาดการวัดอาจไม่ละเอียดเพียงพอ นครกรประมาณว่า ผิดปกติหรือพบผิดปกติต้องส่งตรวจพิเศษ

รายละเอียดอื่นที่น่าสงสัยผู้สูงอายุได้ยินผิดปกติ สามารถตรวจสอบได้ โดยประมาณด้วยตัวเอง

การทดสอบการได้ยินแบบมาตรฐานเป็นการวัดโดยใช้อุปกรณ์ตรวจวัดมาตรฐานห้องเสียง (เครื่องวัดการได้ยิน) ปัจจุบันมีเครื่องช่วยฟังหลายประเภทซึ่งมีฟังก์ชั่นแตกต่างกัน วัตถุประสงค์ของการทดสอบคือเพื่อค้นหาระดับการได้ยิน การพูด และผลการทดสอบการได้ยินจะบ่งชี้ว่าการได้ยินของบุคคลนั้นปกติหรือสูญเสียการได้ยินประเภทใด

การทดสอบการได้ยินแบบพิเศษจะดำเนินการเมื่อไม่มีวิธีมาตรฐานอีกต่อไป หรือตรวจเพื่อค้นหาตำแหน่งของรอยโรคและการวินิจฉัยรูปแบบที่ผิดปกติ การทดสอบการได้ยินของมืออาชีพที่ใช้กันทั่วไปในปัจจุบันมี 2 ประเภท คือ การตรวจหูชั้นกลางและการตรวจคนไข้ผู้ที่สูญเสียการได้ยินตั้งแต่แรกเกิด ทั้งการได้ยินสูงหรือต่ำจะมีปัญหาเรื่องภาษา และถ่ายทอดความหมายทั้งหมดเพราะความเป็นมนุษย์

โดยทั่วไปผู้คนใช้ภาษาพูดในการสื่อสาร และเมื่อพวกเขาสูญเสียความสามารถในการได้ยิน พวกเขาก็จะสูญเสียโอกาสในการฟังด้วยภาษาพูดสามารถนำไปสู่ความบกพร่องในการพูดได้ อย่างไรก็ตาม มีหลายสถานการณ์กำลังพยายามหาวิธีถ่ายทอดความหมายกับคนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินสามารถสื่อสารได้