น้ำแร่

    ธาตุเหล็กสามารถพบได้ที่พื้นผิวของน้ำและน้ำบาดาลในรูปของสารละลายและตะกอน ซึ่งหากมีปริมาณเหล็กปนเปื้อนมากกว่า 0.3 มิลลิกรัมต่อลิตร จะทำให้น้ำมีสีเหลืองจนถึงแดง ขุ่น เกิดตะกอนสีน้ำตาลลอยอยู่ที่ผิวน้ำ เกิดกลิ่นเฉพาะตัวของสนิมเหล็ก โดยทั่วไปเหล็กที่ละลายอยู่ในน้ำบาดาลมีด้วยกัน 2 รูปได้แก่ Fe2+ หรือ เฟอร์รัส และ Fe3+ หรือ เฟอร์ริค โดยในน้ำบาดาลเหล็กจะอยู่ในรูปของเฟอร์รัสคาร์บอเนตซึ่งสามารถละลายน้ำได้ และเมื่อนำขึ้นมาจากใต้ดินถูกอากาศจะเปลี่ยนเป็นรูปของเฟอร์ริคออกไซด์ ซึ่งไม่ละลายน้ำและจะตกเป็นตะกอน หากเราตั้งน้ำทิ้งไว้ในตอนแรกจะเห็นว่าน้ำใส เมื่อผ่านไปสักพักจะเห็นว่าน้ำมีสีขุ่น เหลืองจนถึงแดงและมีตะกอนของสนิมเหล็กเกิดขึ้นนั่นเอง โดยมาตรฐานน้ำดื่มกำหนดให้มีธาตุเหล็กได้ไม่เกิน 0.3 มิลลิกรัมต่อลิตร และปริมาณเหล็กในน้ำใช้หรือน้ำบาดาล ไม่เกิน 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร โดยธาตุเหล็กมีประโยชน์ต่อระบบเลือด ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย ทำให้ผิวพรรณผ่องใส