มะเดื่อฝรั่ง
มะเดื่อฝรั่ง

เป็นพืชพื้นเมืองของประเทศแถบตะวันออกกลาง มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันตก ยุโรปเมดิเตอร์เรเนียน และแอฟริกาเหนือ เป็นพืชตระกูลเดียวกับขนุน อยู่ในวงศ์เดียวกับมะเดื่อไทย มะเดื่อ ไทร และต่อมาได้แพร่กระจายไปยังประเทศในเขตร้อนทั่วทุกทวีป แต่พบมากในยุโรปและเอเชีย เช่น ตุรกี กรีซ ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น รวมถึงสหรัฐอเมริกา เป็นต้น สำหรับประเทศไทย ในปี พ.ศ. 2524 มูลนิธิโครงการหลวงและมหาวิทยาลัยเกษตรได้ปลูกมะเดื่อฝรั่งเป็นครั้งแรกที่ดอยอ่างขาง ต่อมาเพื่อทดแทนการปลูกฝิ่นจึงได้ขยายพื้นที่เพาะปลูกไปยังพื้นที่อื่น ๆ จนถึงปัจจุบันสามารถปลูกและผลิตได้หลายพื้นที่ในประเทศไทย ปลูกได้ในพื้นที่ราบและอากาศร้อน
ประโยชน์
สำหรับกระดาษ
ใช้ทำเสื้อผ้าหรือเครื่องใช้
ช่วยควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด
ช่วยลดปริมาณอินซูลินในผู้ป่วยเบาหวาน
ใช้เป็นยาระบายอ่อน ๆ เป็นยาระบายเพื่อช่วยในการเคลื่อนไหวของลำไส้
ช่วยทำความสะอาดตับและม้ามเพื่อรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
แก้ท้องเสีย
ใช้เป็นยาแก้ไอ ขับเสมหะ
บรรเทาอาการท้องอืดท้องเฟ้อ
รักษารอยฟกช้ำ
ใช้ทำความสะอาดบาดแผล
เพื่อรักษาบาดแผล
ช่วยรักษาบาดแผล
ช่วยรักษาฝี
หยุดปวดท้อง หยุดบิด
บรรเทาอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย
ช่วยห้ามเลือด
ช่วยบำรุงน้ำดี
ช่วยต่อต้านมะเร็ง
รักษาโรคเบาหวาน
ต่อสู้กับโรคหลอดเลือดหัวใจ
ลดความดันโลหิต
ส่งเสริมการซ่อมแซมเซลล์ประสาทและกระตุ้นความจำ
ช่วยต่อสู้กับโรคอัลไซเมอร์
ช่วยป้องกันหลอดเลือดแดงแข็ง
ต้านการอักเสบ (ยา)
สามารถช่วยป้องกันและยับยั้งการเกิดเซลล์มะเร็งลำไส้ได้อีกระดับหนึ่ง
มะเดื่อเป็นไม้ผลยืนต้นขนาดกลางที่มีอายุหลายปี ลำต้นแตกเป็นแฉกเป็นพุ่มแผ่กิ่งก้านสาขา ลำต้นสูงประมาณ 3-10 เมตร เปลือกต้นสีน้ำตาลอมเทา และมียางมะเดื่อสีขาวจัดว่าเป็นไม้ก๊อก. ไม้มักไม่ถูกนำมาใช้ในการก่อสร้างหรือแปรรูปเป็นเฟอร์นิเจอร์ ใบเดี่ยวออกเรียงสลับที่ปลายกิ่ง กว้าง 20-25 ซม. ยาว 25-30 ซม. เนื้อใบค่อนข้างหนา และใบส่วนล่างค่อนข้างหยาบมีขนปกคลุม ขอบใบหยักลึก 3-7 หยัก ก้านใบสีเขียวอมเหลือง มีดอกย่อยตามบริเวณรักแร้ ประกอบด้วย ดอกตัวเมียมีเกสรตัวผู้ยาว ดอกตัวเมีย มีเกสรสั้น และดอกตัวผู้ มะเดื่อมีดอกคล้ายผลไม้ มองเห็นเป็นดอกเดี่ยว ๆ แต่จริง ๆ แล้วเป็นดอกรวมที่เจริญมาจากก้านดอกที่โคนดอกแล้วขยายออกปกคลุมดอก รูปร่างและขนาดของผลไม้จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับความหลากหลาย บางชนิดอาจมีลักษณะกลม ระฆัง หรือกลวง ผลไม้มีรสหวานอมเปรี้ยว ภายในผลมีเมล็ดเล็ก ๆ ลักษณะแบน แข็ง ส่วนใหญ่สีเหลืองหรือน้ำตาลอ่อน นี่คือเมล็ดที่ปกคลุมด้วยผนังด้านในของผลไม้

มะเดื่อสามารถขยายพันธุ์ได้โดยการเพาะเมล็ด การตอนกิ่ง การปักชำ หรือตอนกิ่ง พันธุ์มะเดื่อที่นิยมปลูกในบ้านเรามักจะเป็นมะเดื่อพันธุ์ญี่ปุ่น สีน้ำตาลงวง ออสเตรเลีย เนื่องจากทนอากาศร้อนได้ดี และผลิตสินค้าคุณภาพสูง วิธีการขยายพันธุ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือวิธีการต่อกิ่ง เมื่อรากของหน่อพัฒนาเต็มที่แล้ว ให้ย้ายไปปลูกในกระถางขนาด 5 นิ้ว ผสมดินปลูกกับขุยและขุยมะพร้าว แล้วปักชำ รดน้ำมากในตอนเช้าและตอนเย็น ทำทุกวันจนระบบรากขยายเต็มกระถางแล้วจึงย้ายลงบ่อซีเมนต์ขนาด 80 ซม. ก่อนย้ายลงวัสดุปลูกควรเป็นรำมะพร้าวผสมรำมะพร้าวกับปุ๋ยคอกและดินให้เต็ม ปลูกในบ่อหรือกระถางจะดูแลและบำรุงรักษาได้ง่ายกว่า ในเวลานี้ควรตัดแต่งกิ่งก้านและมงกุฎอย่างสม่ำเสมอเพื่อไม่ให้ลำต้นสูงเกินไป หลังจากตัดแต่งกิ่งประมาณ 2-3 สัปดาห์ มะเดื่อก็จะออกผล และใช้เวลาประมาณ 2-3 เดือนจึงจะเก็บเกี่ยวได้นานหลายเดือน
ติดดตามเรื่องสุขภาพได้ที่ : เคล็ดลับสุขภาพดี
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติม : ramahealthy