โรคทางเดินหายใจ
โรคทางเดินหายใจ
โรคหอบหืดเป็นโรคที่มีการอักเสบเรื้อรังของหลอดลม ทำให้เยื่อบุและผนังหลอดลมตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายในและสิ่งแวดล้อมมากกว่าปกติ ทำให้หายใจลำบาก หายใจมีเสียงหวีด หายใจถี่ ไอเรื้อรัง แน่นหน้าอก โดยเฉพาะตอนกลางคืนและตอนเช้า โรคหอบหืดสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกกลุ่มอายุ โรคหอบหืดไม่ติดต่อ แต่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้
โรคหอบหืดกับโรคหืดเหมือนหรือต่างกันอย่างไร?
โรคหอบหืดกับโรคหืดเป็นโรคเดียวกัน ถ้าคนมีอาการหอบ บางครั้งเรียกว่าโรคหอบหืด ผู้ที่เป็นโรคหอบหืดบางรายอาจไม่มีอาการหอบเพียงแต่มีอาการไอและหายใจมีเสียงวี๊ด ๆ ต่อเนื่อง ซึ่งเกิดจากการอักเสบของทางเดินหายใจและการตีบของหลอดลมแต่ผู้ป่วยที่ไม่ใช่โรคหืดที่มีการตีบของหลอดลมอย่างรุนแรงจะมีอาการหอบหืดร่วมด้วย แท้จริงแล้วโรคหอบหืดเป็นสาเหตุสำคัญของอาการไอเรื้อรัง นอกจากโรคกรดไหลย้อนและโรคจมูกอักเสบเรื้อรัง
โรคหอบหืดหรืออาการของโรคหอบหืด
อาการไอจะกินเวลา 2-3 สัปดาห์และมีอาการหายใจมีเสียงหวีดร่วมด้วย นอกจากนี้ อาจมีอาการอื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น หายใจถี่ แน่นหน้าอก และหายใจลำบาก ในกรณีที่รุนแรงอาจทำให้หายใจไม่ออก ไม่สามารถรับออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายและไม่สามารถขับคาร์บอนไดออกไซด์ออกจากร่างกายได้ หายใจล้มเหลว จนหมดสติและเสียชีวิตในที่สุด
อากาศหนาวทำให้หอบหืดได้อย่างไร?
ในสภาพอากาศที่แห้งและเย็นโดยไม่มีความชื้น จะกระตุ้นการบีบตัวของหลอดลม ส่งผลให้ผู้ป่วยหายใจลำบากและอาการหอบหืดแย่ลง
วิธีสังเกตอาการเบื้องต้น
สัญญาณของโรคหอบหืดมี 3 อาการหลัก คือ ไอเรื้อรัง หายใจมีเสียงหวีดและหายใจถี่ หากมีอาการทั้ง 3 อย่างนี้ จะเพิ่มโอกาสในการเป็นโรคหอบหืด อย่างไรก็ตามควรทำการทดสอบนี้เพื่อวินิจฉัยโรคหอบหืดในผู้ป่วยที่มีอาการไอเรื้อรัง
การวินิจฉัย
แพทย์จะวินิจฉัยโรคหอบหืดด้วยประวัติทางการแพทย์ การตรวจร่างกาย และการทดสอบการทำงานของปอด การเอ็กซ์เรย์ปอดเพื่อวินิจฉัยโรคหอบหืดในหลอดลมมักไม่แสดงความผิดปกติที่ชัดเจน ซึ่งช่วยให้การทดสอบการทำงานของปอดสามารถวินิจฉัยได้แม่นยำยิ่งขึ้น
การดูแลผู้ที่เป็นโรคหอบหืด
ผู้ป่วยโรคหอบหืดหรือโรคหอบเช่นเดียวกับโรคเรื้อรังอื่น ๆ จะได้รับยาประจำทั้งยากิน ยาฉีด และยาสูดพ่น ยารับประทานจะรักษาอาการหอบหืดได้ช้ากว่ายาสูดพ่น เนื่องจากยารับประทานต้องผ่านกระบวนการดูดซึมในร่างกาย ซึ่งแตกต่างจากยาสูดพ่น ยาสูดพ่นไปถึงหลอดลมทันทีที่หายใจเข้าไป และผลข้างเคียงน้อยลงแต่ต้องพึ่งเทคนิคการใช้ยาที่ถูกต้อง
ยาสูดพ่นแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ยาควบคุมโรคและยาบรรเทาอาการ
ยาควบคุมเป็นยาสูดพ่นที่ใช้สเตียรอยด์ซึ่งช่วยลดการอักเสบของหลอดลม ต้องใช้เป็นประจำแม้ไม่มีอาการ
ยาบรรเทาอาการคือยาขยายหลอดลมที่ออกฤทธิ์เร็ว ใช้ในระหว่างการโจมตีเฉียบพลันของโรคหอบหืด หรือเมื่อคุณมีปัญหาในการหายใจ
ที่สำคัญผู้ป่วยควรออกกำลังกายอย่างเหมาะสม และให้ความสำคัญกับการพักผ่อนให้เพียงพอ ลดน้ำหนัก เมื่อคุณอ้วน หลีกเลี่ยงความเครียดทางจิตใจรวมถึงหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้และมลพิษทางอากาศรวมถึงการไม่สูบบุหรี่ที่สามารถกระตุ้นให้เกิดโรคหอบหืด
ข้อควรระวังในการรับประทานยา
ผู้ป่วยต้องพกยาคุมฉุกเฉินติดตัว บรรเทาอาการของโรคหอบหืด คนรอบข้างควรรู้ว่าผู้ป่วยเก็บยาไว้ที่ไหน เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉินคนรอบข้างจะได้ช่วยเหลือได้ทันท่วงที
